Ben ağlarım sessiz, sessiz, inceden ve derinden.
Hüznümden veya sevinçten, duygulandığımda veya üşüdüğümde.
Evet, evet üşüdüğümde de ağlarım.
Bildiğin, mecazı, hicazı olmadan, soğuktan üşüdüğümden.
Zıngır zıngır titrerse bedenim, tutulmaz olur gözlerden gelen sellerim.
Hangi türden ve sebepten olduğu fark etmez, hep aynıdır hallerim.
Elbette, sesle katıla katıla da ağlarım, yüreğim yanarsa, içimde yaralar açarsa.
O zaman da nadirdir bir ikinciye göründüğüm,
Ve nadirdir o hale göçtüğüm.
Sanırım, şeffaflaştıkça ruhum, gittikçe azalıyor öylesi durum.
Sanmayın sarıyor etrafı ve bağladı kurum,
Büyümenin tezahürüne dair olabilir yorum.
No comments:
Post a Comment