Sunday, January 9, 2011

Toplumun düşündürdüklerinden

Her zaman, eğitimli, açık fikirli ve hür ruhlu kişilerin soylarını mümkün olduğu kadar çok çocukla devam ettirmelerinden yana oldum. Aile planlaması denilen uygulamaların, cehaleti terk etmek istemeyen, dar kafalı ve banaz kesimlerde yürütülmesinin faydalı olabileceğini düşündüm. Gidişat fikren desteklediğimin tersine işledi. Eğitimli, açık fikirli ve toplumsal iyileşmeleri sağlayacak evlatları yetiştirebilecek kapasitedeki ebeveynler tek çocuk sahibi olmayı tercih ettiler ve tercihleri bu doğrultuda süreceğe benziyor. Önümüzdeki yıllarda ortalık Çin'deki '6 Pocket Syndrome' olarak adlandırılan, bir çocuğun altı ebeveynin (anne-baba ve onların anne ve babaları) odağı olduğu durumu tecrübe ederek yetişmiş insanlar dünyası olacak.
Hali hazırdaki ve yarının dünyasına çocuk getirmek ne kadar doğrudur, ne kadar değildir tartışılır. Gelin görünki insanoğlu var oldukça soyunu devam ettirme girişimleri devam edecektir (bu yaratılmışların doğasında var). Ve soyları sürdürme girişimlerini vasıflı gerçekleştirmeye çalışan pekçok kişi (girişte bahsettiği ilk grup) farkında olmadan zahmetlere salahiyet verecekler ve veriyorlar. Kardeşliği, paylaşmayı, dayanışmayı aile müessesinde, hemen berisindeki kardeşiyle öğrenmeye olgusu da ender yaşananlar kafilesine katılanlardan biri olacak, hatta olmakta. Diğer taraftan yurdum topraklarında, dünyaya getirilen her nefesi bir nevi ekmek kapısı, bir nevi refah getirici olarak düşünen kesimlerdeyse üremek son hız devam etmekte (girişte bahsettiğim ikinci gruptakiler). Ve, yarının güncesini inşaa edecek olanları günümüzdekilerden farklı değişkenlerle düzenlenmiş denklemler bütünü olarak gördüğüm hayatlar ve bunlarla uğraşacakları günler bekliyor. Herşeye rağmen, toplumun dengesini tutmaya çalışan fertlerin her zaman var olacağını da düşünmüyor değilim.:)