Anladım

İstikrar aradım, hayatta.
Kendimde, bu doğrultuda yaşamaya çalıştım.
Hayran olduklarım vardı,
Başları ve sonları bir olamadı, kimilerinin.
Çıktıkları yollardan başkalarına daldılar,
Veya yan yollar oldu tercihleri.
Oysa, imrendiklerimdiler.
Erişebilir miyim, dediklerim.
Bir, iki, üç; derken
Bir yandan, kendimi yontmaya çabalarken,
İnançlarım oldu zedelenen.
Aslına bakınca;
Öğrenilen:
Takılınamazmış bir diğerinin hatasına.
Önemli olan; sendeki malzeme.
Herkes ve herşey eğri bile olsa,
Doğruluğuna inandıklarını yaşayabilmek maharet.
Kimselerin yaptığı kimseleri bağlamadan,
Yüreğinin yelkenlerini açabilmek,
Ömür denilen tarlanın boylarına.
Rüzgarını bilerek,
Doldurabilmek kanatları, tüm fanileri bakileştirmek adına.
FİKO(Fatma İrem KONYALIOĞLU; her daim hayran olduklarım ve anladıklarıma, 03.07.2007)